فصلنامه شماره 38 (ویژه‌نامه بهار 1403)

در سالهای 83-1382 طرحی با نام «طرح تحول در مدیریت منابع آب زیرزمینی» توسط امور آب وزارت نیرو تدوین گردید که به «طرح تعادل‌بخشی، تغذیه مصنوعی و پخش سیلاب» تغییر نام یافت. هدف ملی طرح، افزایش بهره‌وری از منابع آب زیرزمینی، به تعادل ‌رساندن آبخوان‌های دشت‌های ممنوعه و بحرانی، و جلب رضایت ارباب رجوع از نحوه ارائه خدمات در شرکتهای آب منطقه‌ای بود. در شکل اولیه طرح ده راهکار اصلاحی تعریف شد و نهایتاً این طرح در قالب 12 پروژه طراحی و در شورای عالی آب به تصویب رسید و از سال  1384 در نظام بودجه‌ریزی کشور دارای ردیف خاص گردید.

بعد از یک دوره بلاتکلیفی، با فعال‌شدن شورای عالی آب در دولت یازدهم، وزارت نیرو برنامه‌های خود را در جلسه هشتم شورای عالی آب در سال  92 ارائه و ابتدا مصوبه‌ای تحت عنوان «برخورد قانونی با برداشت‌های غیرمجاز» داشت و نهایتاً تبدیل به طرحی شد با نام «طرح احیا و تعادلبخشی منابع آب زیرزمینی کشور» مشتمل بر  15پروژه که در جلسه پانزدهم شورای عالی آب کشور در تاریخ  25 شهریور 93 تصویب شد. با توجه به این سابقه، از زمان اجرای طرح تعادل‌بخشی، ۲۰ سال سپری می‌شود. طرح تعادل‌بخشی در این دو دهه به شیوه‌های مختلف، از مصاحبه، میزگرد و یادداشت رسانه‌ای گرفته تا مطالعه و مقاله ارزیابی، از زبان کنشگران گوناگون درباره مبانی و چارچوب برنامه‌ریزی طرح، اقدامات برنامه‌ریزی‌شده، نتایج و دلایل ناکامی طرح به نقد گذاشته شده است. آیا می‌توان امیدوار بود که مدیریت آب کشور، درس‌های مهم تجربه ۲۰ ساله اجرای طرح را فراگیرد و در دور بعدی تلاش‌ها برای مقابله با بحران آب زیرزمینی، گام‌های مؤثری برای رفع کاستی‌ها و نارسایی‌ها بردارد؟ شاید...

در این شماره از فصلنامه گفت و گوی آب، پرونده ویژه‌ای به طرح تعادل‌بخشی اختصاص یافته است. در این بازخوانی در قالب مصاحبه و نشست، دست‌اندرکاران طرح به ارزیابی دستاوردها، چالش‌ها و مسائل حل‌نشده طرح پرداخته‌اند و از دید خود، دلایل ناکامی طرح را برشمرده‌اند. علاوه بر این در بخش نخست فصلنامه، مقالات سودمندی مرتبط با برخی پروژه‌های طرح تعادل‌بخشی آورده شده است. درباره برنامه سازگاری با کم‌آبی نیز در قالب دو مصاحبه سخن رفته است.

فرم ثبت نظرات

نام
ایمیل
متن
متن