کدام داستان، آب ایران را نجات می‌دهد؟
هر بحران بزرگی با روایت‌هایی معنا پیدا می‌کند که مشخص می‌کنند مشکل چیست، مقصر کیست، قربانی کیست و راه‌حل کدام است. این روایت‌ها احساسات را برمی‌انگیزند، سیاست‌ها را توجیه یا رد می‌کنند، منابع را تخصیص می‌دهند و حتی تعیین می‌کنند که کدام صدا شنیده شود و کدام صدا خاموش بماند.. در موضوع آب، روایت غالب می‌تواند یک کشور را به‌سوی اصلاحات واقعی ببرد یا آن را در چرخه انکار و پروژه‌های پرهزینه گرفتار کند. به‌همین‌دلیل پیش از هر بحث فنی یا اقلیمی باید بپرسیم؛ چه روایت‌هایی در ایران درباره کمیابی آب نوشته می‌‌شود و کدام‌یک غالب شده و آینده آب را رقم خواهد زد؟
در بررسی اجمالی گفتمان بحران آب در ایران می‌توان روایت‌های زیر را بازشناخت: روایت ناتوانی مدیریت و ضعف‌های نهادی، روایت اقلیمی، روایت انکار و مسئولیت‌گریزی، روایت فراوانی و روایت توسعه ناپایدار موهوم..
برای دریافت و مطالعه یادداشت کلیک نمایید.
