«زلزله خاموش» در راه است.
بیابان، سراب، لب‌های تشنه و تن‌های خسته، تنها تعابیری است که با بیابان و خشکسالی پیش روی‌مان می‌آید. تا چشم کار می‌کرد، بیابان بی‌آب و علف بود. نه آب و نه غذایی. گرسنگی و تشنگی توان حرکت را از مردم دشت گرفته بود. اینها جملاتی است که می‌توان زیباترین و در عین حال تلخ‌ترین داستان دنیا را به گوش فرزندان‌مان آویز کند. اما در عمق ماجرا، تلخی بی‌پایانی نهفته است که زبان در کشاکش گرمایش، توان یاری ندارد. ناسا پیشگویی تلخی برای ایران کرده بود. این پیشگویی که خشکسالی ۳۰ ساله را به آن پیوند داده بود. اگر این پیشگویی درست باشد، باید شاهد شومی خشکی در این سرزمین باشیم.
زنگ خطر به صدا درآمده است.
ادامه مطلب
