مرگ آبخوان همه‌چیز را نابود می‌کند
.. ما در کرمان با نرخ فرونشست سالانه ۴۰ سانتیمتر روبه‌روییم، در استان البرز این نرخ ۳۲ سانتیمتر در سال و در کلانشهر اصفهان بیش از ۱۵ سانتیمتر است و در جنوب کلانشهر تهران این عدد به بیش از ۲۴ سانتیمتر می‌رسد..
.. میزان آبی که از سفره‌های تجدیدپذیر کاسته شده حدود ۱۴۰ کیلومتر مکعب است. اگر بخواهیم ابعاد این میزان آب را نشان دهیم باید کانالی به عرض یک کیلومتر با عمق ۱۰۰ متر را بین خلیج فارس و دریای خزر را تصور کنیم. این، همان حجمی از آب‌های زیرزمینی است که در این سال‌ها کاسته شده است. این بیلان منفی از دهه ۱۳۵۰ آغاز شده و در دهه ۱۳۷۰ سرعت گرفته است.
ما این آب را به دلیل کشاورزی نادرست، آبیاری غلط، چاه‌های غیرمجاز متعدد و جانمایی غلط صنایع آب‌بر در استان‌های کویری از دست داده‌ایم. این مسائل دست به دست هم داده و این نقصان را رقم زده است.
اعتقادم بر این است که تنها فرصت تجدیدنظر ما در این روند حدود ۱۰ سال و در بعضی مناطق حدود پنج سال است. در غیر این صورت به یک شرایط حدی می‌رسیم که به آن «مرگ آبخوان» گفته می‌شود. این فرصت بسیار کمی است که با کمال تأسف باید بگویم در مدت ۲۵ سال فعالیتی که داشته‌ام، خبر ندارم جایی کاری صورت گرفته باشد.
.. فرونشست دامن همه‌جا را گرفته است. باور می‌کنید در محوطه تخت جمشید شکاف فرونشستی داشته باشیم؟ موضوع فقط اقتصاد نیست، بلکه فرونشست حتی تاریخ ما را هم با خطر روبه‌رو کرده است.
