فصلنامه گفت‌وگوی آب؛ شماره 6
گفته می‌شود مسئله آب در ایران به شکل فزاینده و عمیقی جدی است. این را می توان از زبان صریح و دردمند زیست‌محیطِ از نفس افتاده و گاهاً فلج‌شده، اقتصادِ شکننده و پرریسک، به خصوص در مناطق کویری، و اجتماعِ در حال زایش تعارضات و مواجه با پیامدهای منفی پیش‌رونده‌ای این مسئله شنید. واژگان شنیده شده توسط خبرگان، مسئولین و دیگر آحاد جامعه نیز در کنار شرایط و شاخص‌های عینی این مسئله را جدی و تمدن‌برافکن، در صورت عدم توجه، به تصویر می‌کشد. به گونه‌ای که سکه بازار ارائه راه‌حلها و باید و نبایدها رواج افتاده و هر کسی از آستین درایت راه‌حلی بیرون می‌دهد. فارغ از عمق باور و ادراکات ذهنی این مسئله توسط همگان با وجود شاخص‌های عینی و درستی و نادرستی راه‌حلها ارائه شده در محک علم، خرد و تجربه، این سوال مطرح است که چرا با این همه اذهان، ادعا و... همچنان مسئله به طرز گسترده و پیش‌رونده‌ای عمیق می‌شود. آیا نقطه شروع این مسئله ارائه راه‌حلهای انتزاعی توسط جمع مختصری از دانشگاهیان و نخبگان به صورت یک آمپول بدون درک مرض توسط مریض می‌باشد؟ آیا آحاد جامعه تصویری مشخص، روشن و جامع از مسئله دارند و آیا اصولاً تا وقتی که جامعه دربارۀ ضرورت وجود مسئله و ابعاد آن به اجماع نرسند، ارائه راهکار و راه‌حل، هرچند مناسب، کفایت می‌کند؟ از این منظر به نظر می‌رسد بیش و پیش از از ارائه راه‌حل و راهکار، تشخیص مسئله و ابعاد آن در بستر یک گفت و گوی اجتماعی و طرح مسئله آب به عنوان یک مسئله اجتماعی، ضرورت جدی جامعه امروز ایران است. در تعریف مسئله اجتماعی بر روی ادراکات عمومی و توافق عمومی تاکید می‌شود و چهار نکته وجود دارد: هر آن چیزی مسئله اجتماعی است که ناظر بر شرایط منفی باشد و با زحمتی روبرو باشیم؛ مسئله اجتماعی باید ناظر بر شرایط شایع، گسترده و جدی باشد؛ شرایطی مسئله اجتماعی نامیده می شود که می‌شود و امکان دارد آن را تغییر داد و یک دید خوشبینانه نسبت به آن وجود داشته باشد؛ و در نهایت به شرایطی مسئله اجتماعی اطلاق می‌شود که معتقد باشیم باید آن را تغییر داد. پس، مسئله اجتماعی به مقوله بندی شرایط مشکل‌زایی به کار می‌رود که شایع، مکرر و گسترده باشد و بتوان آن را تغییر داد و باید آن را تغییر داد. از این قرار در این شماره فصلنامه گفت و گوی آب که در بخش مقالات با مقاله بر محور گفت و گوی جمعی ذینفعان شروع می‌شود و در ادامه با مقاله مديريت پايدار منابع آب زيرزميني متأثر از هرم نيازهاي اجتماعي به رابطه نیازهای پایه انسانی و ارتباط آن منابع آب می‌پردازد و در نوشتاری دیگر مفهوم شهروندی زیست محیطی را طرح می‌کند، به حوزه‌های اجتماعی مرتبط با آب پرداخته می‌شود. در بخش بعدی نگاهی اجمالی به کارکردهای مهم نهادهای پژوهشی شده، موسسه بین‌المللی مدیریت آب معرفی و در نهایت اقدامات اندیشکده تدبیر آب ایران مورد اشاره قرار می‌گیرد.
| عنوان | دانلودها | بازدید ها |
|---|---|---|
| 0 | 721 | 966 |
