کشاورزی، اشتغال و بحران آب معادله ای سه وجهی با پاسخی یگانه

به طور یقین و به طریق اولی امروزه دو موضوع امنیت غذایی و توسعه پایدار از مرز تفکر اندیشمندان عبور کرده و به منزله دو هدف بسیار مهم در دستور کار برنامه‎ریزان اقتصادی و سیاستگزاران دولتی قرار گرفته است.
هدفی یگانه با دو رویکرد متفاوت در گروه کشورهای توسعه‎یافته و عقب‎مانده، بدین صورت که در کشورهای کمتر توسعه‏‎یافته و یا فقیر و عقب‎مانده هدف اساسی نیل به امنیت غذایی با چشم‎اندازی بر مدار توسعه پایدار بوده و حال آنکه در گروه کشورهای توسعه‎یافته هدف تثبیت شرایط و آثار حاصل از دستیابی به امنیت غذایی در برایند مولفه‎های سه گانه توسعه پایدار است. در کشور ما نیز در طول سه دهه گذشته تمامی تلاش دست‎اندرکاران بخش کشاورزی و منابع طبیعی در راستای تحقق اهداف کلان اقتصادی در جهت دستیابی به امنیت غذایی بوده و هست. در ارتباط  با این موضوع باید این نکته بسیار مهم مورد توجه قرار گیرد که در تبیین مسئله کشاورزی، اشتغال و بحران آب نباید عواطف و احساسات بر منطق و ضرورت‎های اقتصادی غلبه نماید بلکه باید روابط متقابل زوجی فی ما بین سه وجه این معادله بست و تصریح گردند که در ادامه به اختصار به بخشی از آنها اشاره می شود:
اول کشاورزی و اشتغال- بی مقدمه باید عرض کنم که بر اساس تمامی نظریه‎های اقتصاد توسعه در فرایند تغییرات ساختاری و در دالان دراز گذر از اقتصاد بسته به اقتصاد باز کشاورزی باید به طور مدام سهم نسبی بخش کشاورزی (به مفهوم عام کلمه) در اشتغال کل کاهش یابد و به موازات آن نرخ رشد این بخش افزایش یابد که حاصل این اتفاق شکل گیری قیچی توسعه است. لذا و لاجرم نه تنها بخش کشاورزی هیچ‎گونه پتانسیلی برای ایجاد اشتغال نداشته بلکه باید سهم نسبی اشتغال کشاورزی در مقایسه با بخش‎های دیگر به شدت کاهش یابد تا به حداقل ممکن برسد که این امر یعنی کاهش جمعیت فعال کشاورزی که در کشورهای در حال توسعه و یا عقب‎مانده ماهیت بیکاری پنهان دارند به منزله شرط لازم ورود به فرایند توسعه اقتصادی تلقی می‎شود. بررسی سیر تحول ساختار اقتصادی کشورهای پیشرفته و صنعتی به عیان مبین این واقعیت و ضرورت است، به گونه‌ای که در بسیاری از کشورهای صنعتی با کشاورزی‎های خیلی پیشرفته امروزه سهم نسبی کشاورزی در اشتغال کل آنان از مرز ۲ درصد تجاوز نمی‎نماید. بنابراین در شرایطی که بر اساس برخی آمارها هنوز حدود یک چهارم (۲۵درصد) جمعیت فعال کشور ما در بخش کشاورزی شاغل هستند ما و برنامه‎ها و سیاست‎های مان باید در راستای تدارک جهت جابه جایی و انتقال نیروی کار مازاد و به گونه‎ای گرفتار در پدیده بیکاری پنهان فعال باشند و دیگر هیچ جای بحث و سخنی برای اینکه ما در خود بخش کشاورزی به دنبال ظرفیت‎سازی برای اشتغال باشیم باقی نمی‌ماند.

دکتر محمود دانشور کاخکی
استاد اقتصاد کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
منبع: روزنامه دنیای اقتصاد - تاریخ: ۰۷ /۱۲/ ۱۳۹۲

فرم ثبت نظرات

نام
ایمیل
متن
متن