نقدی بر حکمرانی دستوری-کنترلی بر منابع آب
بیماری مزمن برداشت بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی کشور آن‌قدر حاد شده است که بحث درباره آن دیگر محدود به دولت، وزارت نیرو یا کارگزار آن نیست و لایه‌های دیگر حکمرانی نیز به آن ورود کرده‌اند. اکنون دشت‌های کشور جمعا با یک‌صدو ١٠ میلیارد متر مکعب کسری موازنه برداشت روبه‌رو هستند. اجازه دهید این را به زبان هیدروکرات‌هایی که متر و معیارشان در توسعه با سد‌سازی تعریف می‌شود ترجمه کنم: یعنی ٤٤٠ برابر حجم آبی که در پشت سد کرج (امیرکبیر) قابل ذخیره است. دیگر بیهوده است که به دنبال مقصر این فاجعه باشیم چراکه فعلا کار از بحران گذشته است و هیچ فرصتی برای آزمون و خطا نیست. اکوسیستم‌ها و سیستم‌های اجتماعی مرتبط با آب در مناطق خشک کشور از هم گسسته است و سیستم حکمرانی آب در ایران با اتخاذ الگوهای مختلف اکنون به دنبال نردبانی است که به‌وسیله آن از بالای درختِ شاخه‌شاخه شده توسعه، به پایین بیاید.
ادامه مطلب
