حکمرانی آب در ایران

در ایــران چندین دهـه اسـت کـه منابع آب بـه صــورت بـی‌رویـه و نـاپـایـدار مـورد بــهــره‌بــرداری قــــرار مــی‌گــیــرد. مــــروری بر سیاست‌های کلی و هدف‌های کیفی در سـه دهــه گـذشـتـه بـه روشـنـی نشان می‌دهد که توجه به شرایط اقلیمی ایران و سازگاری مدیریت جامعه با محدودیت آب، بــه طــور بــــارزی در سـیـاسـت‌هـای برنامه‌ای بـروز و ظهور پیدا کـرده است.

ولـی در مقام عمل کـم‌تـوانـی در اجـرای تصمیمات مشاهده مـی‌شـود. شواهد بر ایـن موضوع افـزایـش سالانه برداشت غیرمجاز از منابع آب زیرزمینی توأمان با روند توسعه چاه‌های مجاز و غیرمجاز در دشـت‌هـای ممنوعه کشور علی‌رغم تصویب قوانین متعدد برای جلوگیری از ادامـه این روند است.

در چارچوب آمار و اطلاعات کمی و کیفی موجود، دلایل کم‌اثر بـودن تدابیر و کم‌توانی در اجـرای برنامه‌های عملیاتی ناظر به اهــداف را باید در حکمرانی آب جست.

در حکمرانی آب، علاوه بر موضوع کیفیت انجام فعالیت‌های مرتبط با مدیریت و بهره‌برداری از منابع آب، حوزه‌های دیگری چون مدیریت مناقشات و مراقبت از دارایی‌ها و حقوق کلیه گـروداران اعم از حقیقی و حقوقی و صیانت از ارزش ذاتی محیط‌ز یستی به عنوان دارایی متعلق به عموم، از دیگر موضوعات اصلی مورد توجه محسوب می‌شوند.

همچنین سازماندهی و ظرفیت‌سازی، برنامه‌ریزی راهبردی، تخصیص آب، توسعه و مدیریت منابع آبی و تنظیم مقررات حوزه‌های اصلی عملکردی از مأموریت‌های اصلی حکمرانی آب محسوب می‌شوند که تحول و بهبود آنها باید مورد توجه قرار گیرد.

همچنین، موضوع حقوق آب و نقش‌ها و مسئولیت‌های مرتبط با آن به دلیل وابستگی ز یادی که به سازماندهی و هماهنگی عوامل سازمانی بخش آب دارد، روابط پیچیدهای با حکمرانی آب پیدا کرده است.

افزون بر این، برای گسترده کردن عرصه‌ بخش خصوصی و بازار در میدان حکمرانی آب و اجازه دادن به مبادله این حقوق، بعد اقتصادی جدیدی به پیچیدگی حکمرانی آب اضافه می‌شود.

شماره جدید بینش راهبردی را به کوشش سید احمد حسینی، پژوهشگر حوزه آب اینجا در یافت کنید؛

فرم ثبت نظرات

نام
ایمیل
متن
متن