ارزشگذاری اقتصادی منابع آب در کشاورزی، از دیدگاه بخشی تا یک چشمانداز کاربردی در مدیریت منابع طبیعی
عنوان گزارش:
Economic valuation of water resources in agriculture, from the sectoral to a functional perspective of natural resource management.
عنوان ترجمه فارسی: ارزشگذاری اقتصادی منابع آب در کشاورزی، از دیدگاه بخشی تا یک چشمانداز کاربردی در مدیریت منابع طبیعی
نهاد تهیهکننده: فائو (۲۰۰۴)
مترجمان: قاسم زارعی، محمدرضا متوسلی
تاریخ انتشار (ترجمه فارسی): ۱۳۹۴
ناشر: کمیته ملی آبیاری و زهکشی ایران
تعداد صفحات: ۲۹۲
شرح مختصر:
رقابت بر سر تخصیص بیشتر آب خام بین بخشهای مختلف در حال افزایش است. در این میان کشاورزی همواره به عنوان مصرفکننده اصلی آب خام مطرح میباشد. این حقیقت که همگام با مصرف آب کشاورزی، حجم آب برگشتی قابل ملاحظهای وجود دارد، اغلب نادیده انگاشته میشود. با وجود این، بر اساس سیاستهای ملی کشاورزی کشورهای در حال توسعه، به منظور کاهش خطرپذیری در تأمین و توزیع مواد غذایی، همچنان بر توسعه کشاورزی فاریاب تکیه میشود. علاوه بر این، ارتقای فعالیت کشاورزی در پایداری و توسعه اقتصاد روستایی، راهبردی است و در تعداد زیادی از موارد، نظامهای موجود حقابهبری، به آببران کشاورزی بر اساس سیاستهای کلان اولویت میدهند. بنابراین لازم است که روشهای ارزیابی منابع بخش کشاورزی به گونهای تدوین و شفاف گردند که در تخصیص منابع، هم در سطح ملی و هم در سطح بینالمللی در صورت وجود حوضههای آبریز، سفرههای آب زیرزمینی و حوضههای آبریز مشترک، قابل مذاکره و قانونگذاری باشند.
در این نوشتار، مسائل و روشهای ارزشگذاری منابع آب را به ویژه به منظور ارزیابی تخصیص منابع آب خام برای توسعه پروژههای کشاورزی مورد بحث قرار میگیرد. منظور از آب خام آبی است که به طور طبیعی در نهرها، دریاچهها، تالابها، خاکها و سفرههای آب زیرزمینی وجود داشته و در چشمانداز عملکرد اکولوژیکی در مقیاس حوضه آبریز مورد توجه قرار میگیرند و همچنین برای کشاورزی آبی و دیم، مورد بهرهبرداری قرار میگیرد.
این بررسی شامل چارچوب و مجموعه فنونی است که برای تحلیل موارد فوقالذکر و رویکرد استفاده منطقی از آب در کشاورزی به طور صریح و شفاف، قابل کاربرد میباشند. این کتاب با شواهد و مدارک مستدل اکولوژیکی و اقتصادی، از نیاز به تغییر و تحول اصول حاکم بر دیدگاه جهانی در بهرهگیری فنمحورانه از منابع آب حمایت میکند. به منظور تغذیه کافی جمعیت جهان، بدون کاهش کیفی و کمی خدمات حیاتی اکولوژیکی در قرن جدید، روش نو و مناسبتری برای تخصیص منابع آب لازم است. بهرهوری آب باید رشد فزایندهای داشته باشد و در این فرایند، تحلیل اقتصادی درآمد- هزینه و روشهای قیمتگذاری نقش قابل ملاحظهای را ایفا مینمایند. معیارهای اقتصادی به تنهایی کافی نیستند، بلکه باید به منظور تحقق توزیع عادلانهتر منابع و کاهش تضادهای بالقوه بینالمللی در حوضههای آبریز مشترک، به وسیله تغییرات نهادی و ابتکارهای فناورانه حمایت شوند.
علاقه مندان می توانند ترجمه گزارش را از کمیته ملی آبیاری و زهکشی تهیه نمایند.