شکل‌گیری نهادهای مدیریت آب
چندین دهه از آغاز حیات رویکردهایی می‌گذرد که تلاش داشته‌اند تا سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری‌های آب و کشاورزی را از انحصار دولت خارج کنند و نقش‌هایی به جامعه در تصمیم‌گیری بدهند. طی این مدت حداقل در تئوری، رویکردهای مشارکتی برای خود جایی در کنار برنامه‌ریزی دولتی باز کرده‌اند. ولی به نظر می‌رسد جریان متاخری که جای رویه قدیم برنامه‌ریزی دولتی را گرفته است همچنان در اسارت رویه‌های نخبه‌گرا قرار دارد. به طوری‌که تحقق وعده‌ها درباره امکان سخن دادن به گروه‌های حاشیه‌ای و لحاظ شدن منافع آنها، جای تردید بسیار دارد.
گزارش "شکل‌گیری نهادها؛ برنامه‌ریزی یا بریکولاژ" رویکردی سیاسی به معنایی آنتاگونیستی در مواجهه با آب و بهره‌برداری از آن دارد. این رویکرد در مقابل نگرشی غالب در برنامه‌ریزی است که چه در شکل دولتی و چه مشارکتی‌اش به دنبال سیاست‌زدایی و تخصصی‌سازی تصمیم‌گیری است. در بستری آنتاگونیستی، چنین برنامه‌ریزی‌ای با وجود اضافه شدن اصطلاح مشارکتی به آن، در عمل چیزها را به‌گونه‌ای تغییر می‌دهد که هیچ چیز تغییر نکند! این گزارش می‌خواهد بر روش‌ها و رویکردهایی نخبه‌گرا که طی سالیان اخیر همواره ستایش شده‌اند ولی مجددا با به حاشیه راندن فرودستان، ارجحیت را به فرادستان داده‌اند نور بتاباند. مفهوم بریکولاژ نهادی می‌تواند ظرفیتی برای دیده شدن نقش گروه‌های حاشیه‌ای در شکل‌گیری نهادها فراهم آورد.
| عنوان | دانلودها |
|---|---|
| شکل‌گیری نهادهای مدیریت آب؛ برنامه‌ریزی یا بریگولاژ؟ | 198 |
