نگاهی به معضلات و چالش‌های حکمرانی آب در ایران معاصر

سازوکارهایی که شکل حکمرانی موجود را اساساً متحول می‌کند، مثل سازوکارهای اقتصادی یا ارتباطات شبکه‌ای داوطلبانه و توافقات، اگر هم موجود باشند بسیار غریبه، ضعیف و جزیره‌ای هستند. در مجموع نظام حکمرانی موجود آب باید شکاف‌های اصلی خود را با بدنه جامعه بر اساس نقشه راه مشخصی، بازسازی و اصلاح کند. اما چون نمی‌توان همه نظام را به یکباره تغییر داد، درمان باید از یک نقطه یا نقاطی آغاز شود و با دیده‌بانی جامعه به تدریج و با استمرار و بر اساس موازین مدیریت انطباقی به سایر نقاط، تسری پیدا کند. این ترمیم و بازسازی در درجه اول به یک دولت «فروتن و توسعه‌گرا» نیاز دارد که سهم خود را از اشتباهات گذشته بپذیرد، تن به نظارت‌های اجتماعی بدهد و اراده جبران گذشته را به جامعه اثبات کند. تصور شروع این تغییرات بدون آماده‌سازی جامعه و بالا گرفتن گفت‌وگوهای انتقادی نظام‌گرا (یعنی فراتر از مدار مقصریابی و متهم کردن اشخاص) و رسیدن به اجماع ملی، بسیار دشوار و ناممکن است.
مطلب کامل

فرم ثبت نظرات

نام
ایمیل
متن
متن