«حق بر آب» به‌مثابه حق‌های بشری
وقتی از «حق برآب» به‌مثابه حقوق‌بشر سخن به میان می‌آوریم، یعنی تمام آحاد بشر بتوانند بدون تبعیض و به میزان کافی به آب آشامیدنی سالم برای مصرف دسترسی داشته باشند. در این موضوع چند مؤلفه قابل‌بحث است: کیفیت، کمیت، قابل‌دسترس‌بودن و نبود تبعیض. مسئله کمیت به میزان آب اشاره دارد؛ دولت‌ها متعهدند کمیت قابل‌قبولی از آب را برای آشامیدن، فاضلاب شخصی و لباس‌شستن و بهداشت برای شهروندان تأمین کنند. مسئله کیفیت به این معناست که دولت‌ها باید با دراختیارگرفتن تکنولوژی تصفیه، آب را از میکروب‌ها، عفونت‌ها و آلاینده‌ها پاک کنند و در اختیار شهروندان بگذارند. در این بخش سازمان‌های مدنی باید با حضور جدی در کنترل رعایت این مسئله نقشي جدی ایفا کنند. مسئله دسترسی به این معناست که امکان دسترسی فیزیکی شهروندان به آب در فاصله کوتاه زمانی و مکانی ممکن باشد و آنها از عهده تأمین هزینه اقتصادی آب نیز برآیند. نبود تبعیض در حق بر آب به این موضوع بازمی‌گردد که برای گروه‌های مختلف اجتماعی و بخش‌های مختلف کشور ازجمله روستاهای دورافتاده هیچ تبعیضی در جهت تأمین آب ایجاد نشده باشد.
ادامه مطلب
