شرکت‌های آب دنبال حل مشکلات مالی خود هستند
بسیاری از شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات در حوزه آب به واسطه سرمایه‌گذاری از محل بودجه عمومی و ضرورت بازپرداخت آنها و درعین‌حال، بالابودن هزینه‌های نگهداری و بهره‌برداری و در مقابل، پایین‌بودن تعرفه آب، در حال ورشکسته‌‌شدن هستند و به همین دلیل بر افزایش تعرفه‌های آب تأکید می‌کنند. اسفندیاری با اشاره به اینکه آب ارزان، تلاش برای کاهش مصرف را کاهش می‌دهد، می‌افزاید: این ابتدای راه است. با توجه به وضعیت این شرکت‌ها، طبیعتا برای بهبود خدمات آنها، باید وضعیت مالی آنها بررسی شود؛ اما مشکل مالی آخرین بخشی است که باید در شرکت‌داری به آن پرداخته شود. در درجه اول، باید ساختار این شرکت‌ها طوری باشد که در ازای پولی که می‌گیرند، بهبود خدماتی نیز داشته باشند. مدیر سابق دفتر امور اقتصادی آب شرکت مدیریت منابع آب، همچنین با بیان اینکه اصولا باید بحث درباره تعرفه آب را از دو منظر ارزیابی کرد، می‌گوید: دو بخش آب شهری و آب کشاورزی باید به‌طور جداگانه بررسی شوند. درباره آب شهری تاحدود زیادی این مشکل در حال حل‌شدن است؛ اما درباره آب کشاورزی وضع با شرایط مطلوب فاصله بسیاری دارد. او با اشاره به اینکه باید در نظر داشت آب کشاورزی که در اختیار کشاورزان در شبکه‌های آبیاری قرار می‌گیرد، سهم کمی از کل آبی که در کشاورزی مصرف می‌شود دارد، ادامه می‌دهد: اکنون ٥٠ درصد آب کشاورزی از آب زیرزمینی است که زارعان هزینه آن را می‌پردازند و منابع آب مهارنشده‌ای که خود کشاورزان به‌طور سنتی از آن استفاده می‌کنند و فقط حدود ٢٥ تا ٣٠ درصد در طرح‌های آبی که تحت عنوان شبکه‌های آبیاری است، استفاده می‌شود. بنابراین حدود ٢٥ تا ٣٠ درصد از حجم آبی که در کشاورزی تأمین می‌شود، می‌تواند در مسیر اصلاح قیمت قرار بگیرد. اسفندیاری با بیان اینکه وقتی راجع به اقتصاد آب حرف می‌‌زنیم باید با دانش درباره آن حرف بزنیم نه سیاست، می‌افزاید: این مسئله نیز باید در چارچوب سیاست‌های حمایت از بخش کشاورزی مورد بحث قرار گیرد و نمی‌تواند به‌طور مجرد ارزیابی شود و از‌آنجا‌که سیستم حمایت کشاورزی ما غلط است، فشار بیشتر به کشاورزی جای اما‌و‌اگر زیادی دارد.
