حکمرانی آب در شهرها
عنوان گزارش: Water Governance in Cities
عنوان به فارسی: حکمرانی آب در شهرها
نهاد تهیه‌کننده: سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD)
تاریخ انتشار: ۲۰۱۶
تعداد صفحات: ۱۳۸
شرح مختصر:
در حال حاضر مناطق شهری حدود ۵۰ درصد جمعیت جهان را در خود جای داده‌اند و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ به بیش از ۶۰ درصد برسد. در همین دوره، تقاضای آب در سطح جهان تا ۵۵ درصد افزایش خواهد یافت، و حدود ۴ میلیارد انسان در نواحی تنش آبی زندگی خواهند کرد. این وضعیت به معنای آن است که بروز رقابت شدید میان مصرف‌کنندگان مختلف آب- به ویژه کشاورزی، انرژی و آب شهری- اجتناب‌ناپذیر است. همچنین، به معنای آن است که اگر هیچ‌چیزی تغییر نکند، امنیت آبی به شکل فزاینده‌ای تهدید خواهد شد.
از آنجا که آب به عنوان تأمین‌کننده معاش نسل‌های کنونی و آینده، جنبه عمومی دارد، سیاست‌های عمومی برای پرداختن به چالش‌های فوری و در حال شکل‌گیری در این قلمرو، نقش حیاتی دارند. حکمرانی خوب آب شهری، به ویژه برای مدیریت بهنگام و با هزینه قابل قبولِ ریسک‌های مرتبط با آب، اهمیت اساسی دارد، چرا که نسل‌های بعدی نباید متحمل هزینه‌های کنونی شود. انجام درست چنین کاری نیازمند بررسی طیف قواعد، راه و رسم‌ها و فرایندهای سیاسی، نهادی و اداری (رسمی و غیر رسمی) که از طریق آنها تصمیمات گرفته و پیاده می‌شود، رایزنی با ذینفعان، و نیز پاسخگوبودن تصمیم‌گیران در قبال مدیریت آب است. درک وضعیت کنونی حکمرانی آب و اصلاح موارد ضروری اهمیت زیادی دارد. بحران‌های آب غالباً بحران‌های حکمرانی به شمار می‌آیند، و فراتر از مسائل هیدرولوژی، تأمین مالی و زیرساخت‌ها هستند.
این گزارش شواهد کمی و کیفی درباره عملکرد نظام‌های کنونی حکمرانی آب در شهرها، و نیز راه و رسم‌های موفق را که می‌تواند الهام‌بخش سایر کشورها باشد فراهم می‌کند. در فصل اول، یک چارچوب تحلیلی برای بررسی حکمرانی آب شهری و گروه‌بندی شهرهایی که با چالش‌های مشابهی روبرو هستند پیشنهاد می‌شود. فصل دوم طیف عوامل شهری، اقلیمی، جمعیتی و اقتصادی را که بر مدیریت آب در شهرها تأثیر می‌گذارد تحلیل می‌کند. فصل سوم، بر اساس روندهای اخیر در تخصیص نقش‌ها و مسئولیت‌ها در دولت‌ها و تأمین‌کنندگان خدمات، نشان می‌دهد چه کسانی و در چه سطحی، چه مسئولیت‌هایی را برعهده دارند. فصل چهارم، به عارضه‌شناسی شکاف‌های عمده حکمرانی در طراحی، پیاده‌سازی و ارزیابی اثربخش سیاست‌های آب شهری می‌پردازد. فصل پنجم، چارچوب و راه و رسم‌های خوب را برای هماهنگ‌سازی مقیاس‌ها، مراجع مسئول، و قلمروهای سیاستی مختلف پیشنهاد می‌دهد.
این گزارش بر پایه بررسی وضعیت ۴۸ کشور از کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، و نیز اقتصادهای نوظهور، نشان می‌دهد که پیشرفت‌های مهمی در مدیریت آب شهری محقق شده است، ولی چالش‌های مهم هنوز باقی هستند. برای نمونه، در میان شهرهای بررسی‌شده، متوسط سهم پساب تصفیه‌شده در سال ۲۰۱۲، نود درصد بود (در مقایسه با ۸۲ درصد در سال ۱۹۹۰)؛ سرانه مصرف خانگی آب تا ۲۰ درصد در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۲ کاهش یافته است، در حالی که ۹۸ درصد جمعیت در سال ۲۰۱۲، از آب شرب بهره‌مند بوده‌اند (در مقایسه با ۹۴ درصد در سال ۱۹۹۰).
لینک دانلود گزارش
