با بحران آب چگونه سرکنیم؟!
واقعیات تکان دهنده‌ای است که چون هنوز در بورس سیاست بازان وارد نشده لذا مردم از آن آگاهی زیادی ندارند و نمی‌دانند که بحران آب می‌تواند چه بلاهایی بر آنان نازل کند.
بحران پشت بحران، انگار این دیار بی‌بحران دچار بحران‌زدگی می‌شود، بحران تحریم‌های فلج کننده، بحران مدیریت، بحران فسادهای افسار گسیخته تمام‌ناشدنی اقتصادی و اداری، بحران فرهنگی و سیاسی، بحران انفجارهای اجتماعی که هر از گاهی فعال می شود، بحران تولیدات صنعتی، کشاورزی و معدنی، بحران در خروج سرمایه‌های اقتصادی و نیروی انسانی از کشور، بحران حجم عظیمی از قوانین نگاشته شده اما بی اثر در تمامی شئون کشور، بحران مصرف زدگی، بحران فقر و زیرخط فقر، بحران اعتماد عمومی و اعتقاد عمومی، بحران در تعاریف و برداشت‌ها و تفاسیر گوناگون قوانین موجود و در هم ریختگی متاثر از آن، بحران کاغذ، داروهای خاص، بحران همه گیری کویید ۱۹ و قس‌علی‌هذا...!!!
بحران‌های گفته شده چون با زندگی مردم عجین شده و آنان را به نوعی باور و تحمل و عادت رسانده لذا زیاد شوک به آنان وارد نمی کند، ولی واقعیت تلخی که با آن مواجهیم و شاید به دلیل عدم اطاع‌رسانی و طبق معمول کوتاهی و ندانم کاری همان بحران مدیریتی، مردم هنوز متوجه عمق فاجعه ای که با آن در آینده نزدیک مواجه خواهند شد نیستند.
بحران آب را باید یکی از بحران‌هایی انگاشت که نه با جنگ‌های زرگری آقایان و نه با بگیر و ببند و نه با نصیحت
و حرف درمانی و نه با بخشنامه و تشر زدن نمی شود جلویش را گرفت یا لابی کرد و یا در گعده‌های دوستانه ماست مالی اش کرد.
آمارهای موجود و خشکسالی که گریبان کشورمان را بد جوری گرفته است و ۵۰ درصد کمبود ریزش‌های آسمانی نسبت به سال قبل و عدم مدیریت‌های تعریف شده در حوزه آبخیزداری و... که مربوط به سال‌های اخیر نیز نمی‌شود بلکه ریشه‌ای چند دهه‌ای دارد و ساختن سدهای زنجیره‌ای بدون در نظر گرفتن شرایط واقعی آبی کشور، خشک شدن تالاب‌ها و رودخانه ها و دریاچه ها و... واقعیات تکان دهنده‌ای است که چون هنوز در بورس سیاست بازان وارد نشده لذا مردم از آن آگاهی زیادی ندارند و نمی‌دانند که بحران آب می‌تواند چه بلاهایی بر آنان نازل کند.
از زاینده رود شروع شده که هر اعتراضی بلافاصله امنیتی می شود، با هامون سیستان و بلوچستان ادامه می یابد و کم کم در کل کشور ریشه می‌دواند، با بیسوادی برخی سیاسی‌کاران، در هر زمینه‌ای می‌شود ساخت و تحمل کرد اما بی آبی و کم آبی طومار بسیاری را خواهد پیچید، آقایان! بحران آب را جدی بگیرید، آب به مانند آدم‌ها نیستند که بتوان به گروگان گرفتش...!
یادداشت: محمد رائی‌فر فعال اجتماعی
