فصلنامه «گفت وگوی آب»: شماره 25
حکمرانی آب زیرزمینی را اعمال اقتدار برای پیشبرد کنش جمعی مسئولانه برای بهره‌برداری پایدار و کارآ و حفاظت منبع به نفع بشر و اکوسیستم‌های وابسته تفسیر می‌کنند. بسیاری بر این باورند که ناکامی‌های مدیریت آب زیرزمینی، بیشتر ناشی از تمهیدات ضعیف حکمرانی است تا درک ناکافی درباره منبع. شاید بتوان گفت که در کشور، تمهیدات حقوقی کافی برای مدیریت مصرف منبع وجود دارد، ولی ترتیبات نهادی باکفایت و ظرفیت اجرایی برای پیاده‌سازی این تمهیدات وجود ندارد. ضرورت جدی برای توجه به ضعف‌های نهادی، کمبود پرسنل، مشارکت ناکافی ذینفعان و فقدان پذیرش مسئولیت وجود دارد.
به منظور تقویت پایه های حکمرانی آب زیرزمینی، دولت نقش کلیدی را دارد در:
- فراهم آوردن چارچوبی برای مدیریت و برنامه‌ریزی آب زیرزمینی؛
- پیشبرد یکپارچگی سیاست‌ها از طریق گفت‌وگوی اثربخش درباره ملاحظات پایداری آب زیرزمینی
اثربخش‌ترين راه براي مقابله با راه و رسم بيمار موجود، کمک به ارتقاي درک محدوديت‌ها و آسيب‌پذيري‌هاي آب زيرزميني در ميان تمام ذينفعان، و شفافيت اطلاعات از طريق دسترسي آزاد به داده‌ها درباره مجوزهاي برداشت چاه،و وضعيت منابع آب زيرزميني و کيفيت آن است.
